Przepełniony muzyką Astora Piazzolli koncert odbył się w pałacu w Starym Kisielinie. Za nami koncert Popiołek-Walicki Duo z przyjaciółmi

Waliccy pracują ze sobą od 2014 roku, a w 2020 r. zostali nagrodzeni prestiżowym stypendium Narodowego Centrum Kultury dla najbardziej utalentowanych młodych polskich artystów. Są laureatami międzynarodowych konkursów muzyki kameralnej takich jak: 3. miejsce w “Vitti Competition”, 2. miejsce w XXV Konkursie Muzyki Kameralnej w Lamporecchio, 2. miejsce w XXI Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej „Euterpe” w Corato. Duet skupia się także na muzyce współczesnej.

Koncert był okazją twórczości argentyńskiego kompozytora - Astora Piazzoli, dlatego podczas koncertu zabrzmiały m.in. „Cztery Pory Roku w Buenos Aires”.

To zestaw czterech kompozycji tanga napisanych przez Ástora Piazzollę, które pierwotnie zostały pomyślane i traktowane jako różne kompozycje, a nie jako jedna suita, chociaż Piazzolla wykonywał je współnie od czasu do czasu. Utwór w zamyśle ma oddawać charakter czterech pór roku w Buenos Aires.

Podczas koncertu nie zabrakło także utworów z akcentem wokalnym m.in. "Los pajaros perdidos" (Utracone ptaki) czy Ave Maria w wersji z elementami rytmicznymi tanga. Partie wokalne z ogromnym kunsztem wykonywała Patrycja Zarychta.

Kocham zagubione ptaki, ten powrót zza oceanu, mylony z niebem, że już nigdy nie odzyskam sił.
Wspomnienia znów powracają, godziny młodości, które oddałam, z morza nadchodzi duch powstały z rzeczy, które kochałam i które utraciłam.

Nie obyło się również bez nostalgicznych tang "Cafe 1930" czy "Vuelvo al sur" (to ostatnie także śpiewane). Mało kto wie, że tango było początkowo uważane za taniec nieprzyzwoity!

Elity z wyższych sfer początkowo nie akceptowały tanga – uznawały go za deprawujący i nieprzyzwoity. Jednak jego nieodparty urok szybko zadziałał na młode pokolenie. Stał się on jednym z pierwszych tańców, po walcu i polce, podczas którego mężczyzna mógł objąć kobietę. Piazzolla dokonywał często bardzo odważnych zmian w tradycyjnym wzorcu tanga, że bywał atakowany jako „destruktor” tańca narodowego. Dzięki jednak popularności, którą zdobył poza sowim krajem, melancholijne i pełne ekspresji tango Piazzolli zaprowadziło ten taniec na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO

Na koniec zabrzmiało słynne „Libertango”, a na bis "Asturias" Isaaca Albeniza.

To utwór nagrany i wydany w 1974 roku w Mediolanie. Tytuł jest połączeniem słów „ Libertad ” (po hiszpańsku „wolność”) i „tango”, symbolizujących zerwanie Piazzolli z tango klasycznego na rzecz tango nuevo. Utwór wykorzystano m.in. u Romana Polańskiego w jego filmie "Frantic" z 1988 r.