Muzeum Pogranicza Śląsko-Łużyckiego w Żarach świętuje 10-lecie swojego istnienia. To już kawałek historii

Muzeum Pogranicza Śląsko-Łużyckiego w Żarach powstało w 2013 roku, więc w tym roku mija dziesięć lat od założenia instytucji. To dobra okazja do wspomnień i wspólnego świętowania. - Każde muzeum, zwłaszcza takie regionalne, jest bardzo ważne, bo opowiadamy historię naszego miasta, regionu - podkreśla Małgorzata Cegielska, dyrektor żarskiego MPŚ-P.

- Zbieramy artefakty, edukujemy, to dziedzictwo kulturowe jest bardzo ważne, bo tworzy tożsamość z tym miejscem. Jesteśmy strażnikami pamięci o tym, co było. Instytucja jest niezwykle ważne, ale warto podkreślić, że powstała z potrzeby społeczeństwa, była grupa osób, która walczyła o to, żeby Muzeum powstało, więc jest to tym bardziej cenne miejsce dla nas. Wiele osób z tej grupy inicjatorów, wciąż nas wspiera.

- Muzeum to jest świątynia, w której gromadzone są dokonania ludzkie, poczynając od najprostszych rzeczy, po najbardziej skomplikowane. Oddajemy też hołd wszystkim darom, które ziemia nam daje, z kamienia, z drewna - mówi profesor Tomasz Jaworski. - Jeśli chodzi o pogranicze śląsko-łużyckie to ono a podwójne znaczenie, po pierwsze to miejsce, w którym stykały się różne kultury, i takie miejsca, jak nasze muzeum, mają to do siebie, że one gromadzą wspólny dorobek różnych kultur. Żyjemy na pograniczu śląsko-łużyckim, mamy dwa główne nurty: słowiańsko-śląski i słowiańsko-łużycki, ale jednocześnie, Łużyce były niemieckie i Śląsk również niemiecki. Muzea odgrywają ważną rolę równoważenia rozwoju, z jednej strony pokazują dokonania przeszłości, ale także to, co dzieje się dziś.

Muzeum w Żarach powstało dziesięć lat temu, a jego pierwszym dyrektorem był Jacek Jakubiak, który zmarł nieoczekiwanie w lutym 2020 roku. Kilka miesięcy później dyrektorką została Małgorzata Cegielska. Dziś w muzeum możemy oglądać wiele eksponatów związanych z historią regionu, chociażby pokaźną kolekcję żarskiej porcelany, ale także eksponaty związane z wojskiem, czy dawnymi zakładami działającymi w Żarach przez wiele lat.