* Młoda kobieta: - Mam kłopoty ze śmiałością. Jak rozmawiam ze znajomymi, ciągle się boję, że powiem coś nie tak jak trzeba. Czasem zapominam, co chciałam powiedzieć. Inni nie mają takich kłopotów, normalnie rozmawiają, a ja się od razu zacinam, jąkam. Czy można coś na to poradzić?
- Powodem zacinania się nie musi być nieśmiałość, ale trudności natury logopedycznej. Wtedy nieśmiałość jest skutkiem, a nie przyczyną zacinania się i jąkania. Być może warto byłoby to skonsultować z logopedą?
Nawet jeśli pierwotnym pani problemem jest nieśmiałość, to czasem łatwiej jest ją zmienić, zaczynając "od końca". Wielu laików myśli tak: "Gdy przestanę być nieśmiała, zacznę normalnie rozmawiać". Wielu psychologów rozumie sytuację odwrotnie: "Gdy zaczniesz normalnie rozmawiać, przestaniesz być nieśmiała". Tak więc pozbywanie się nieśmiałości można zacząć od nauki umiejętności społecznych (umiejętność konwersacji, asertywności, znoszenia gniewu innych, empatii, wrażliwości na komunikaty niewerbalne itp.).
Umiejętności społecznych można się uczyć z podręczników traktujących o komunikacji i psychologii społecznej. Może się pani także zwrócić do poradni młodzieżowej lub studenckiej. Np. psychoterapia grupowa wydaje się być dla pani wymarzonym miejscem.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
