Wyzywają ludzi od gejów i lesbijek, jakby homoseksualizm to jakaś nowość była (List Czytelniczki)

Nasza historia sięga swymi korzeniami w daleką przeszłość. Jesteśmy spadkobiercami kultury śródziemnomorskiej. Mówi się, że Rzym zdobył Grecję, ale Grecja przekazała swoją filozofię, naukę i sztukę Rzymowi.
My czerpiemy z dorobku kultury antycznej wiele. Tak jak oni, poznajemy kosmos i jego tajemnice, odkrywamy nowe planety, galaktyki poprzez rozwój techniki. Jesteśmy dumni ze współczesnych osiągnięć. O technicznych możliwościach przyszłości były sygnały w starożytnych pismach, które dotarły do nas.

Tak samo jak my dziś, nasi starożytni przodkowie dbali o zdrowie, znali sztukę lekarską, wiele wiedzieli o człowieku. Znali jego słabości i zalety.

Nie bierzemy pod uwagę, że wiele zachowań dzisiejszych ma swe korzenie w dalekiej przeszłości. Życie miało inną wartość, inne przestrzenie obyczajów były naganne lub zdobywały pochwały. (…)
Starożytność też na co dzień miała swoje obyczaje, które nie były potępiane. Tak było przez tysiące lat. Kobieta miała inny status obyczajowy niż ma dziś. Często była łupem wojennym, i nie miała żadnych praw. Tylko bardzo bogate rodziny mogły je wykupić, co nie zawsze było możliwe.

_Największą powagą w starożytnym Rzymie cieszyły się Westalki – kapłanki rzymskiej bogini domowego ogniska Westy (w Grecji – Hestia). Westalką mogły zostać dziewczynki w wieku 6 - 10 lat i wychodziły spod władzy ojcowskiej. Po zakończeniu służby mogły wyjść za mąż. Westalki były bardzo poważane, a za ich obrazę groziła kara śmierci. Do ich przywilejów należało prawo łaski wobec skazanych, miejsce w teatrze, tych praw nie miały matrony rzymskie. Strojem westalki była biała szata i przepaska na czole.

Zupełnie czym innym w starożytnej Grecji czy Rzymie były związki homoseksualne. Nie były obciążone żadnym piętnem czy potępieniem, nie uważano ich za społecznie naganne.

Znane są w historii takie związki, o których wiemy z przekazów zapisanych np. - Filipa Macedońskiego – ojca Aleksandra Wielkiego – zabił kochanek Pauzyniasz z Orestis z zemsty za upokorzenie, jakiego doznał. _

Natomiast Aleksander Wielki, wychowanek Arystotelesa, był biseksualistą. Jego wielkim przyjacielem od dzieciństwa był Hefajstion, też uznawany za kochanka. Gdy Hefajstion zmarł Aleksander Wielki spalił zwłoki w ogromnym ognisku wraz z kosztownościami zagrabionymi w Babilonie.
Aleksander Wielki miał nałożnicę Barsine, która urodziła mu syna, żona Roksana urodziła syna Aleksandra. Znane są informacje o eunuchu Bagoasie, jego kochank
Najsławniejszą poetką starożytnej Grecji była Safona, żyła w VII / VI w. p.n.e. Urodziła się na wyspie Lesbos w zamożnej rodzinie arystokratycznej. Opiekowała się dziewczętami, kształcąc je w muzyce, poezji i tańcu. Darzyła podopieczne przyjaźnią, uczuciami, im kierowała swe najpiękniejsze wiersze. Od nazwy wyspy pochodzą tak skierowane uczucia - lesbijskimi.
Fragment wiersza Safony
„Zazdrość”
„Gdy ponętnie uśmiechasz się
me serce w piersi drży niespokojne
a gdy na ciebie patrzę
łamie się głos, nagle zanika.
Biedna, ze wszystkim muszę się pogodzić.”
To tylko kilka postaci znanych z przeszłości - wielkich ludzi historii, kilka historii z ich życia w dawnym czasie i opowieści obyczajach.
Upłynęły tysiące lat, wiele przekazów obyczajów z tamtych czasów mamy obecnie. Czy zdajemy sobie sprawę, że nic nowego nie wymyśliliśmy? To już było i nikt nie miał zamiaru robić z tego zamieszania.
Taka jest natura człowieka– nieprzewidywalna!
Człowiek i jego uczucia się nie zmieniają – zmieniają się rekwizyty.

Czytaj też:
12-latek zgwałcił 8-latkę. Szok! Ale tutaj dorośli są winni, a nie dzieci (List Czytelniczki)