Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Nie żyje prof. dr hab. inż. Stanisław Laber

red.
Profesor Stanisław Laber urodził się 1 stycznia 1941 roku w Kromołowie (obecnie dzielnica Zawiercia).
Profesor Stanisław Laber urodził się 1 stycznia 1941 roku w Kromołowie (obecnie dzielnica Zawiercia).
W środę wieczorem (17 lutego) zmarł prof. dr hab. inż. [b]Stanisław Laber[/b]. Profesor miał 75 lat i cały czas był aktywny zawodowo. Środowisko akademickie poniosło ogromną stratę.

Profesor Stanisław Laber całe swoje zawodowe życie i pracę naukową związał z zielonogórską uczelnią. Najpierw z Wyższą Szkołą Inżynierską, potem z Politechniką Zielonogórską, a następnie z Uniwersytetem Zielonogórskim. Od początku był pracownikiem Wydziału Mechanicznego UZ.

Profesor Stanisław Laber urodził się 1 stycznia 1941 r. oku w Kromołowie (obecnie dzielnica Zawiercia). W 1965 r. ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej ze specjalnością obróbka skrawaniem i obrabiarki. Po ukończeniu studiów jako stypendysta Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze podjął pracę w nowo powstałej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zielonej Górze.

Od początku pracy zawodowej prof. Stanisław Laber zajął się badaniami, które można podzielić na trzy zasadnicze grupy: badania w zakresie optymalizacji technologii obróbki wykańczającej elementów maszyn; badania stanu warstwy wierzchniej elementów maszyn po procesach obróbki wykańczającej, badania właściwości użytkowych elementów maszyn (właściwości tribologiczne, odporność na zatarcie, wytrzymałość kontaktowo-zmęczeniowa) w funkcji ich stanu warstwy wierzchniej. Te zagadnienia stanowią jedną logiczną całość i prowadzą do optymalizacji właściwości użytkowych eksploatacyjnej warstwy wierzchniej części maszyn i urządzeń.

Na Wydziale Mechanicznym zielonogórskiej uczelni stworzył szkołę naukową konstytuowania warstwy wierzchniej obróbki nagniataniem żeliw oraz modyfikowania warunków pracy węzłów tarcia dodatkami do środków smarowych. Organizował i współorganizował kilka laboratoriów na tym wydziale.

Jego dorobek naukowy obejmuje blisko 200 prac i publikacji zaprezentowanych w czasopismach naukowych i materiałach konferencyjnych. Współpracował z zagranicznymi ośrodkami naukowymi, zwłaszcza na Białorusi i w Rosji.

Na WM pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji kierowniczych, od kierownika pracowni po dyrektora Instytutu i pełnomocnika rektora. Był również członkiem Senatu w latach 1974-1981 oraz 1996-1999.

Od 1998 r. był opiekunem Koła Naukowego Eksploatacja Maszyn na Wydziale Mechanicznym. Wielokrotnie organizował obozy naukowe dla studentów.

Za działalność naukowo-badawczą kilkakrotnie był nagradzany nagrodą Rektora.

Od 1973 r. brał czynny udział w pracach Sekcji Podstaw Eksploatacji Komitetu Budowy Maszyn PAN. Od 1975 r. był członkiem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, od 1980 r. członkiem Polskiego Towarzystwa Tribologicznego.

W 1986 r. za całokształt działalności został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a za działalność związkową otrzymał Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego.

31 lipca 2015 r. na wniosek Rady Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej Prezydent Bronisław Komorowski wręczył Mu nominację na profesora nauk technicznych.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetalubuska.pl Gazeta Lubuska