Historia biało-czerwonej rozpoczyna się na... polu bitwy. Zatem, czy może być lepsze miejsce do poznania bliżej jej dziejów niż Lubuskie Muzeum Wojskowe w Drzonowie, a lepszym przewodnikiem jego dyrektor, historyk Piotr Dziedzic?
- Rzeczywiście początkowo flagi, sztandary, chorągwie były znakami rozpoznawczymi, aby oddziały zbrojnych mogły odróżnić się na polu bitwy - mówi pan Piotr. - I bardzo wcześnie żołnierze darzyli te znaki przywiązaniem, służba pod określonymi barwami, znakami była powodem do dumy i były w sposób szczególny hołubione, chronione.
Pamiętacie film Aleksandra Forda „Krzyżacy”. Pod naporem krzyżackich mieczy pada rycerz dzierżący chorągiew. Przeciwnik wznosi triumfalne śpiewy. Wówczas pojawia się Zbyszko z Bogdańca, dzięki któremu sztandar znów powiewa, a w nasze oddziały wstępuje nowy duch. Nie do końca jest to scena wymyślona przez Henryka Sienkiewicza, gdyż opisał ją XV-wieczny kronikarz Jan Długosz. I pisze o: „chorągwi wielkiej, na której wyszyty był misternie orzeł biały z rozciągnionemi skrzydły, dziobem rozwartym i z koroną na głowie, jako herb i godło całego Królestwa Polskiego”. Pierwotnie polską barwą narodową był karmazyn, symbol dostojeństwa i bogactwa oraz uważany za najszlachetniejszy z kolorów...
Więcej przeczytasz w poniedziałek, 2 maja w papierowym wydaniu "Gazety Lubuskiej" oraz w serwisie plus.gazetalubuska.pl
Przeczytaj też: W Krośnie Odrz. pobili rekord długości flagi narodowej [ZDJĘCIA]
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
