Symfonia Tytanów oraz Tango Kilara czyli dwa arcyciekawe koncerty już dziś w obu lubuskich filharmoniach. Warto się wybrać i posłuchać

W piątek (13.10) o godz. 19, w ramach „Sceny light” festiwalu, na scenie kameralnej Filharmonii Gorzowskiej zagości tango w najlepszym wykonaniu i autorstwa największych jego mistrzów., zadowoleni będą wielbiciele tańca. Usłyszymy (i zobaczymy) tango w jego rozmaitych odmianach i stylach. W części pierwszej zabrzmi muzyka Jerzego Maksymiuka i jego cykl tang z cyklu „Tango retro nuovo”. W drugiej części zaś zabrzmią najpiękniejsze tanga polskie i światowe autorstwa Władysława Szpilmana, Astora Piazzoli, Carlosa Gardela (Por una cabeza z filmu "Zapach kobiety"), Grarado Rodrigueza czy Jerzego Petersburskiego. Zagra zespół Gang Tango w składzie: Sebastian Wypych (kontrabas), Anna Wandtke (skrzypce), Mirosław Feldgebel (fortepian) i Piotr Kopietz (bandoneon), a także Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej pod dyrekcją Anny Sułkowskiej-Migoń. Zaśpiewa Lala Czaplicka, wzorcowo zatańczą: Urszula Wojtkowiak i Piotr Woźniak.

Filharmonia Zielonogórska przeniesie się z kolei, także w piątek, do kościoła pw. Ducha Świętego (ul. Bułgarska), gdzie o 19.30 Orkiestra Symfoniczna FZ wykona składający się z 6 części, poemat symfoniczny „Prorok” Bassema Akikiego - skomponowany w ramach programu zamówień kompozytorskich. Źródłem inspiracji dla kompozytora stał się tekst libańskiego pisarza i poety Khalila Gibrana. Swoistą „wisienką na torcie” piątkowego wieczoru będzie jednak I. Symfonia D-dur „Tytan” Gustawa Mahlera. Choć szczególnym uznaniem i popularnością cieszą się późniejsze symfonie („Zmartwychwstanie”, „Pieśń nocy”, „Tysiąca”) tego austriackiego kompozytora, to już w pierwszej zwraca uwagę mistrzowska instrumentacja i opanowanie formy. Symfonia powstawała między 1884 a 1888 r., a jej prawykonanie dzieła miało miejsce w Budapeszcie 20 listopada 1889 r. W dziele zobaczymy wyjątkowo duży skład instrumentów dętych i rozbudowaną perkusję, tak charakterystyczną dla Mahlera stąd zapewne wybór miejsca koncertu, może niekoniecznie dobry akustycznie, ale za to mogący pomieścić tak wielki skład orkiestry. To wydarzenie z pewnością wpisze się w historię Zielonej Góry. Muzyka może nie łatwa i przyjemna, ależ ile w niej głębi i ekspresji, dlatego warto przyjść i posłuchać. Wstępy płatne.