MKTG SR - pasek na kartach artykułów

Prokuratura prześwietli autostradę A2. Śledczy sprawdzą, na jakiej podstawie spółka Autostrada Wielkopolska może podnosić opłaty za przejazd

oprac. (pik)
Powodem wszczęcia przez prokuraturę postępowania jest umowa, którą przed laty zawarto z Autostradą Wielkopolską SA.
Powodem wszczęcia przez prokuraturę postępowania jest umowa, którą przed laty zawarto z Autostradą Wielkopolską SA. archiwum "GL"
Na polecenie Zbigniewa Ziobry prokuratura ma sprawdzić umowy na budowę autostrady A2. Chodzi m. in. o warunki, na jakich firma Jana Kulczyka budowała odcinek między Koninem, a Nowym Tomyślem. Prokuratura ma też zbadać zasady funkcjonowania lubuskiego odcinka autostrady między Świeckiem, a Nowym Tomyślem.

Mamy jedną z najdroższych czy wręcz najdroższą autostradę w Europie. Pieniądze z kieszeni kierowców płyną szerokim strumieniem do prywatnej spółki, a rząd nie jest w stanie powstrzymać kolejnych podwyżek. Chcę, żeby prokuratorzy ustalili, dlaczego za poprzednich rządów zgodzono się na tak skandaliczne warunki. Prokuratura ma zbadać, czy doszło do przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków przez państwowych urzędników, przez co narażone zostały interesy Skarbu Państwa i samych Polaków - mówi Polskiej Agencji Prasowej Zbigniew Ziobro, minister sprawiedliwości.

Minister jest zdania, że podpisana w 1997 r. przez ministra transportu umowa ze spółką Autostrada Wielkopolska jest niekorzystna. Ministrem budownictwa był wówczas Bogusław Liberadzki. Z zawartej wówczas umowy ma wynikać, że spółka Jana Kulczyka może dowolnie i praktycznie bez ograniczeń ustalać opłaty za przejazd autostradą.

Ale to nie wszystko. Prokuratura zbada też zasady, na jakich spółka Autostrada Wielkopolska zarządza odcinkiem A2 między Nowym Tomyślem, a Świeckiem. Koncesję na budowę tego odcinka przyznał spółce w 2009 r. Cezary Grabarczyk z rządu PO-PSL. W przypadku lubuskiego odcinka A2 kierowcy ponoszą mniejsze koszty, ale Autostrada Wielkopolska otrzymuje z budżetu państwa rekompensaty. Te mają gwarantować spółce wysokie zyski.Po upublicznieniu informacji, że prokuratura będzie badała sprawę budowy A2, głos w sprawie zabrał Bogusław Liberadzki. W przesłanym przez niego oświadczeniu czytamy (publikujemy je w całości):

Prace przetargowe zostały zakończone w lutym 1997 r. Komisja Przetargowa Ministra TiGM (Transportu i Gospodarki Morskiej) wskazała ofertę Autostrada Wielkopolska SA jako najkorzystniejszą. A zatem wyboru koncesjonariusza nie dokonał Minister TiGM ale Komisja Przetargowa, powołana w trybie art. 45 ustawy z 1994 r. o autostradach płatnych w ówcześnie obowiązującym brzmieniu. Kryteria oceny dokumentacji do kwalifikacji wstępnej przez Komisję Przetargową określało osobne rozporządzenie Ministra TiGM w sprawie szczegółowych zasad postępowania przetargowego na udzielenie koncesji na budowę i eksploatację autostrad płatnych wydane na podstawie art. 47 – 50 ustawy o autostradach płatnych. Opinię ws. kryteriów oceny dokumentacji oraz wyników kwalifikacji wstępnej wydała Rada do Spraw Autostrad, organ kolegialny, działający na podstawie art. 17 i 18 ustawy o autostradach płatnych. Radę tworzyli przedstawiciele Prezydenta RP, i Prezesa Rady ministrów, Prezesa Rządowego centrum Studiów Strategicznych, oraz kilku resortów i Komendy Głównej Policji.

AW SA została zawiązana w 1992 roku jako pierwsza polska spółka celowa. Kapitał akcyjny AW SA o wartości 360,5 mln zł był podzielony następująco: Elektrim SA (28,4%), Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA (20%), Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji Warta SA (20%), Wielkopolski Bank Kredytowy SA (9,8%), Autostrady SA (9,7%), Kulczyk Holding SA (5,0%), Impexmetal (5,0%), Huta Aluminium Konin (5%), El Trade (2,4 %) i inni (1%).

„Żadna ze zgłoszonych ofert nie spełniała wszystkich warunków przetargowych, jednakże Komisja nie skorzystała z możliwości uznania bezskuteczności przetargu na podstawie par.20 ww. rozporządzenia. Uznano, iż przy spełnieniu określonych warunków, możliwe będzie wynegocjowanie umowy koncesyjnej zgodnej z warunkami przetargu i intencją ustawodawcy. W dniu 10 marca 1997 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej wydał decyzję o udzieleniu spółce AUTOSTRADA WIELKOPOLSKA SA z siedzibą w Poznaniu trzech koncesji na budowę i eksploatację trzech odcinków autostrady A2. Koncesje wydane zostały na okres 30 lat” .
Koncesja została udzielona na okres 30 lat licząc od dnia jej udzielenia (pkt V Koncesji). Punkt VI Koncesji wymienia przesłanki jej cofnięcia: naruszenie warunków umowy koncesyjnej lub obowiązków wynikających z art. 57 ustawy o autostradach płatnych: do nich należy m.in. zgromadzenie środków finansowych na budowę i podjęcie eksploatacji autostrady, czy też terminowej realizacji procesu inwestycyjnego (art. 57 pkt. 1 i 4 ww. ustawy).

W dniu 12 września 1997 r. podpisana została umowa koncesyjna na budowę i eksploatację autostrady płatnej A2 na odcinkach Świecko – Poznań, Poznań – Konin, Konin – Stryków. AW SA miała wejść na plac budowy odcinka Krzesiny – Września, który wraz z istniejącym odcinkiem Września – Konin umożliwił po dwóch, trzech latach eksploatację 100 km płatnego połączenia autostradowego Poznań – Konin. Cała trasa od Świecka do Strykowa miała powstać w ciągu 8-10 lat. Wartość inwestycji oceniono na 2-2,5 mld USD, a zwrot kosztów planowano w ciągu 18 lat przy koszcie przejazdu samochodem osobowym 1 km szacowanym na ok. 13 groszy (ok. 4 centy USD). „(…) Koncesjonariusz nie mógł zgromadzić środków finansowych i rozpocząć budowy autostrady. Ponadto okazało się, że istnieją trudności w zapewnieniu przez koncesjonariusza możliwości finansowania całości inwestycji – trzech odcinków koncesyjnych” . Koncesjonariusz nie wypełnił tym samym podstawowego zobowiązania wynikającego z udzielonej koncesji i w tym momencie należało cofnąć koncesję.

„Jesienią 1997 r. Unia Europejska wyraziła gotowość udzielenia dodatkowych środków finansowych, w ramach funduszu PHARE, w wysokości 45 mln ECU, na realizację tzw. autostradowej obwodnicy Poznania, tj. odcinka autostrady A2 o długości 13,3 km pomiędzy węzłami Komorniki i Krzesiny, wchodzącego w zakres udzielonej koncesji. W tym celu w lipcu 1998 r. sporządzony został aneks nr 1 do umowy koncesyjnej, wyłączający projektowanie i budowę Obwodnicy Poznania z zakresu zadań Koncesjonariusza, pozostawiając jednak koncesjonariuszowi jej eksploatację i utrzymanie” .

Wyłoniony w 1997 r. rząd Akcji Wyborczej Solidarność był krytycznie nastawiony do systemu koncesyjnego. Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów na posiedzeniu w dniu 18 września 1998 roku przyjął dokument Nowelizacja Programu budowy autostrad w Polsce – podstawowe cele, środki i rekomendacje. Jednak dopiero 8 września 2000 r. Sejm przyjął odpowiednią nowelizację ustawy o autostradach płatnych umożliwiającą wdrożenie nowego systemu finansowania autostrad.

„Z uwagi na brak finansowania dla wszystkich trzech odcinków koncesyjnych, Minister TiGM, na wniosek Koncesjonariusza, wydał w dniu 5 maja 1999 r. decyzję nr TR-0201-10/99 o uchyleniu koncesji na odcinku Konin-Stryków, tym samym ograniczając zakres koncesji dla AW S.A. do dwóch odcinków (Świecko – Poznań, Poznań – Konin).

Po uzyskaniu rekomendacji Rady Ministrów, w dniu 29 października 1999r. zawarty został aneks nr 2 do umowy koncesyjnej, przygotowany na podstawie długotrwałych negocjacji i konsultacji z firmami doradczymi. Zawiera on postanowienia w zakresie wydłużenia okresu koncesji, struktury finansowej projektu, a także bardziej dokładny zakres podziału ryzyka związanego z projektem” .

„W dniu 11 stycznia 2000 r. Minister TiGM wydał dwie decyzje o zmianie koncesji na budowę i eksploatację płatnej autostrady A2. Na ich mocy Minister zmienił podział na odcinki koncesyjne na nowy: Świecko – Nowy Tomyśl i Nowy Tomyśl – Konin. Wydłużony został okres koncesji z 30 do 40 lat od momentu wydania pierwotnych koncesji, tj. od dnia 10 marca 1997 r. Równocześnie przewidziany został mechanizm przedłużania okresu w przypadku tzw. nieuniknionych opóźnień. W decyzji koncesyjnej obejmującej odcinek Nowy Tomyśl – Konin uwzględnione zostały umowne postanowienia (wynikające z treści Aneksu nr 1 do umowy koncesyjne z dnia 17 lipca 1998 r.) dotyczące wyłączenia z obowiązków Koncesjonariusza zgromadzenia środków finansowych na budowę oraz budowy przez Koncesjonariusza płatnej autostrady A2 na odcinku Komorniki – Krzesiny (tzw. Obwodnica Poznania).

W dniu 28 lipca 2000 r. Minister TiGM zawarł z koncesjonariuszem aneks nr 3 do umowy koncesyjnej. Jego treść ograniczała się do wydłużenia terminu uzyskania Zamknięcia Finansowego, koniecznego ze względu na przystąpienie do udziału w przedsięwzięciu Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz koniecznością dokładnego przygotowania bardzo dużej ilości dokumentów niezbędnych do Zamknięcia Finansowego, wymaganych ze strony banków komercyjnych uczestniczących w przedsięwzięciu (…) ja również przez stronę rządową (Ministra Finansów, i Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej).

Po uzyskaniu rekomendacji Rady Ministrów (Uchwała Nr 66/2000 z dnia 28 października 2000 r.) w dniu 30 października zawarty został aneks nr 4 do umowy koncesyjnej, dostosowujący postanowienia umowy koncesyjnej do ostatecznych rozwiązań finansowych przedsięwzięcia. Podpisane zostały także pozostałe dokumenty finansowe, niezbędne do osiągnięcia przez koncesjonariusza tzw. Zamknięcia Finansowego, w tym udzielona została Europejskiemu bankowi Inwestycyjnemu gwarancja Skarbu Państwa na spłatę zaciągniętego przez Koncesjonariusza kredytu” .

Z dniem 1 kwietnia 2002 roku rozwiązano Agencję Budowy i Eksploatacji Autostrad, która zgodnie z ustawą była odpowiedzialna za całokształt zagadnień budowy i eksploatacji autostrad płatnych, w tym kontroli należytego wywiązywania się koncesjonariuszy z umówy koncesyjnych. Tym samym ogólna administracja drogowa przejęła na siebie nietypową, nową dla niej działalność.
W czerwcu 2009 zakończono negocjacje między Ministerstwem Infrastruktury a Autostradą Wielkopolską II SA w sprawie finansowania i budowy odcinka A2 Świecko – Nowy Tomyśl, o długości 105,9 km. 29 czerwca 2009 r. podpisano plan finansowy stanowiący integralną część umowy koncesyjnej.

W systemie koncesyjnym, na podstawie koncesji wydanych przeze mnie w 1997 r. oddano do użytku w Polsce 151 kilometrowy odcinek Autostrady A1 między Gdańskiem a Toruniem, 105,9 km odcinka A2 od granicy z Niemcami do Nowego Tomyśla, 149 km A2 na odcinku Nowy Tomyśl – Konin i 61 km A4 na odcinku Katowice – Kraków, co razem daje 466,9 km autostrad na 1362 km oddanych do użytku autostrad (stan na koniec 2012 roku) i 1641 km oddanych do użytku autostrad (stan na koniec 2017). Łatwo wyliczyć, że w roku 2012, kiedy wszystkie autostrady w systemie koncesyjnym były oddane do użytku, stanowiły one ponad 34% ogólnej sieci autostrad. W chwili obecnej, mimo, że systemu koncesyjnego się nie kontynuuje, to stanowią one ponad 28 % w sieci autostrad w Polsce. Bez systemu koncesyjnego, mielibyśmy obecnie o ponad ¼ autostrad mniej niż mamy. Te autostrady istnieją, służą społeczeństwu, pozwoliły uniknąć wielu ofiar na drogach.

Zobacz też wideo: Od 2 stycznia kierowcy zapłacą więcej za przejazd autostradą A2. "Takie podwyżki uderzają nas po kieszeni. Wkrótce będziemy jeździli bocznymi drogami"

POLECAMY ODCINKI "KRYMINALNEGO CZWARTKU":

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetalubuska.pl Gazeta Lubuska