Międzyrzeczanin zbiera rzeźby i gadżety z sowami

Zalążkiem kolekcji była wiklinowa sowa, którą dostał od żony w 1994 r. Dziś stoi na półce razem z setkami rzeźb.

- Wypatrzyłam ją w miejscowym sklepie z pamiątkami. Mąż kiedyś opowiadał mi o statuetkach dwóch sów, które stały na biurku jego ojca. Postanowiłam zrobić mu prezent - opowiada jego żona Ala Zaborowska.

Bombki i stroiki z sowami zdobią choinkę. Zdjęcia tych ptaków, ich rysunki i obrazy wiszą na ścianach we wszystkich pokojach i korytarzach domku Zaborowskich, zaś drewniane rzeźby dumnie prężą opierzone piersi na półkach. Kolekcjoner sam nie wie, ile sów zgromadził w ciągu 15 lat. - Przestałem liczyć po trzech tysiącach. Każda jest inna - zapewnia.

W kolekcji Zaborowskiego najwięcej jest rzeźb. Przeważają ptaki wystrugane z drewna, niektóre są wyrzeźbione w różnych rodzajach kamieni, lub odlane ze złota, srebra i mniej szlachetnych metali. A do tego figurki z porcelany i fajansu, metki od ubrań, buty, zabawki, piórniki, zapalniczki i setki innych gadżetów. Nawet czekolady i pierniki. Wszystkie te łakocie i przedmioty zdobią oczywiście sowy.

Celniczka tylko się zdziwiła

Lech Zaborowski kolekcjonuje sowy, ale jego pupilem jest papuga Piotrek.
(fot. fot. Dariusz Brożek)

Niektóre przedmioty mają bardzo egzotyczny rodowód. Znajomi i krewni zbieracza przywożą je z wojaży po całym świecie. Np. siostra żony sprezentowała mu drewniane ptaszydło przywiezione aż z Dominikany, a jedna z sąsiadek przyleciała z sową z gorącej jak wulkan Kuby. Obok stoją rzeźby z Włoch, Francji i Hiszpanii, Turcji.

- Dziesięć lat temu sam przywiozłem ze 30 sów ze Stanów Zjednoczonych. Wsadziłem je do koszyka i wniosłem na pokład samolotu jako podręczny bagaż. W Warszawie celniczka była trochę zdziwiona, kiedy powiedziałem, że wiozę sowy - opowiada.

Z podróży do USA L. Zaborowski przywiózł m.in. metalową lampkę w kształcie sowy. Pochodzi z nieczynnej już kopalni złota koło San Francisco. A w rezerwacie Indian kupił parkę drapieżników wyrzeźbioną przez czerwonoskórego artystę w poroża bizona.

Piotrek wita gości

W kolekcji Lecha Zaborowskiego przeważają drewniane rzexby sów.
(fot. fot. Dariusz Brożek)

Przed dwoma laty znajomy przywiózł Zaborowskiemu poturbowaną sowę. Po wstawieniu okna do trafostacji w Pieskach uderzyła o szybę i mocno się pokiereszowała. Do zdrowia wróciła w domu międzyrzeczanina. Źle tam nie miała. Właściciele karmili ją pociętą w kostkę wołowiną i wątróbką. Po tygodniu L. Zaborowski zawiózł ją do znajomego do Międzychodu, gdzie wydobrzała w towarzystwie innych chorych ptaków. Teraz mieszka w stodole i poluje tam na myszy.

Ze względu na tryb życia sowy nazywane są nocnymi łowcami. Kolekcjoner poznał zwyczaje tych ptaków. -. Ze względu na nocny tryb życia często są utożsamiane z siłami zła. W naszych wierzeniach ludowych pohukiwanie puszczyka wróży nieszczęście. W wielu kulturach są jednak symbolem mądrości i wiedzy - zaznacza.
Kilka lat temu międzyrzeczanin hodował kozła, teraz jego pupilem jest ważący 80 kg berneński pies pasterski. Oraz papuga Piotrek, która wita gości przeciągłym ,,Piotreeeek ciszeeeej''. - Ptak cały czas wrzeszczał i żona go strofowała, żeby się uciszył. I po pewnym czasie zaczął za nią powtarzać. Fajny jest. Szkoda tylko, że to papuga, a nie sowa - mówi.

Nocni łowcy

Sowy (łac. strigiformes) - rząd ptaków z podgromady Neornithes. Prowadzą nocny tryb życia, odżywiają się owadami i gryzoniami, niektóre gatunki polują na ryby. Mają doskonały słuch. Zazwyczaj prowadzą osiadły tryb życia, choć niektóre północne populacje koczują lub stały się wędrowne.