Matka martwi się o syna, któremu nic się nie udaje. Co można w tej sytuacji zrobić?

* Czytelniczka: - Mojemu synowi nigdy nic się nie udaje. Nic mu się nie układa, zawsze ma jakieś kłopoty. On nigdy nic nie mówi, zawsze jest przygnębiony, zawsze taki smutny i boję się, że już taki będzie na zawsze. Czy jest dla niego jakiś ratunek?

Na pytanie Czytelniczki odpowiada dr Marcin Florkowski, psycholog.

- To wypowiedź, która mówi więcej o pani, niż o pani synu. W pani słowach w ogóle bowiem syna nie widać - nie wiadomo nawet czy ma 10 lat, czy 40, nie mówiąc już o tym, z jakimi problemami on się boryka. Jest tu natomiast wiele informacji o tym, jakie pani ma wyobrażenia na jego temat.

Wygląda na to, że na podstawie jakichś jego niepowodzeń czy zachowań, stworzyła pani sobie nadmierne, przygnębiające i nierealistyczne uogólnienia. Nierealistyczne, bo przecież z pewnością nie jest tak, że synowi "nigdy nic się nie udaje" (np. udaje mu się pójść do sklepu), "nigdy nic nie mówi", "na zawsze już taki pozostanie" itp.

Niestety, większość ludzi, którzy w swoim myśleniu nadmiernie i negatywnie uogólniają, przeżywa też nastroje depresyjne. Wygląda na to, że pani doświadcza depresję o niezbyt silnym natężeniu. Jej przyczyną jest pani sposób myślenia, sposób generalizowania faktów, który odbiera poczucie nadziei na przyszłość. Na szczęście ten sposób myślenia jest możliwy do modyfikacji, np. poprzez terapię psychologiczną.