Na ich piersiach błyszczały odznaczenia. Mówili o strachu i odwadze, o kulach, które świstały nad ich głowami. W oczach mieli łzy, gdy na szkolny maszt wciągaliśmy biało-czerwoną flagę. Nie potrafiłabym - ani wtedy, ani dzisiaj - odróżnić, który z nich z jakiej był armii, czy był wcielony do Armii Czerwonej, czy walczył w Armii Ludowego Wojska Polskiego. Na pewno żaden z nich nie wiedział, jak po latach oceni ich dowódców historia, ale każdemu należy się szacunek i mojemu dziadkowi też. Tymczasem najbliższa sobota będzie ostatnim dniem, w którym legalnie mogą stać ich zbiorowe pomniki.
Zobacz też: Zdemontowano Pomnik Wdzięczności Armii Radzieckiej w Legnicy. "Chyba nie ma się z czego cieszyć"
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?