Tokio gospodarzem Igrzysk Olimpijskich w 2020 roku

Tokio, Stambuł i Madryt - te trzy miasta od początku były faworytami do organizacji IO w 2020 roku. Najszybciej, w pierwszej rundzie, przepadła kandydatura hiszpańskiej stolicy. Gdy na "polu bitwy" zostali już tylko Turcy i Japończycy, więcej szans dawano Azjatom. Przypuszczenia potwierdziły się i po raz drugi w historii sportowcy zawitają do stolicy Kraju Kwitnącej Wiśni.

Stolica Japonii zdeklasowała w głosowaniu turecką metropolię 60:36. W pierwszej turze musiała być dogrywka, ponieważ Stambuł i Madryt otrzymały po 26 głosów, a Tokio uzbierało wówczas 42.

Poprzednio Tokio było gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1964 roku. Tamta impreza była połączeniem tradycji ze współczesnością. To właśnie w Japonii zastosowano m.in. najnowsze techniki pomiarów wyników. W imprezie zabrakło sportowców z Korei Północnej i Indonezji, wycofanych przez te kraje. Taka decyzja była reakcją na wykluczenie przez organizatorów niektórych sportowców z obu państw. Z kolei MKOl. nie wyraził zgody na występ ekip z RPA, co było reakcją na rasistowską (w stosunku do czarnoskórej większości) politykę rządu w Pretorii.

W Tokio kibice pierwszy raz zobaczyli w programie igrzysk kobiecą i męską siatkówkę oraz narodowy sport Japonii - judo. Lekkoatletyka poszerzona została o dwie nowe konkurencje: pięciobój lekkoatletyczny (późniejszy siedmiobój) oraz bieg na 400 m (obie wśród kobiet). Tokijskie Igrzyska Olimpijskie były rekordowe pod względem osiągniętych wyników: pobito aż 37 rekordów świata i 77 rekordów olimpijskich.

W klasyfikacji medalowej Polska zajęła wysokie, siódme miejsce. "Biało-czerwoni" zdobyli aż 23 medale: 7 złotych, 6 srebrnych i 10 brązowych. Z naszych sportowców na najwyższym stopniu podium stanęli: bokserzy Józef Grudzień, Jerzy Kulej i Marian Kasprzyk, trójskoczek Józef Szmidt, ciężarowiec Waldemar Baszanowski, szermierz Egon Franke oraz sztafeta kobiet 4x100 m w składzie Teresa Ciepły, Irena Kirszenstein (po mężu Szewińska), Halina Górecka i Ewa Kłobukowska.