Skarb sprzed 2,5 tys. lat leżał przy drodze. Archeolodzy są wniebowzięci

OSADĘ ZNISZCZYŁ NAJAZD SCYTÓW

OSADĘ ZNISZCZYŁ NAJAZD SCYTÓW

2,5 tys. lat temu w Wicinie znajdował się gród porównywany z Biskupinem. Była ona wówczas zasobnym, tętniącym życiem grodem, w którym mieszkali zapewne członkowie starszyzny rodowej społeczności z okresu kultury łużyckiej. W ciągu kilku godzin przestała istnieć. Padła ofiarą ataku Scytów. Łupieżcy bez trudu wdarli się do warowni, spalili ją i uprowadzili mieszkańców oraz bydło. Na miejscu zostało wiele kosztowności ukrytych przez wicinian. Mieszkańcy, którzy nie zginęli podczas napadu, zostali zapewne sprzedani w zamorskich krajach jako niewolnicy. Pierwsze skarby w formie dużych zgromadzeń brązowych ozdób znajdywano w Wicinie już przed wojną. Kolejne kolekcje trafiały do Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w latach 60., 80. i 90.

I tym razem był to przypadek. Adam Ryzner z Jasienia wybrał się na grzyby. Spod igliwia wystawało coś - cytując pana Adama - dziwnego. Zielonkawy łańcuch. Gdy grzybiarz wyciągnął pierwszy element, pojawiły się kolejne. Wszystkie przedmioty były płytko zagrzebane w piasku, tuż obok leśnej drogi.
- Nie robiło to na mnie specjalnego wrażenia. Myślałem, że to jakiś świecznik - opowiada pan Adam. - Dopiero mój syn Mateusz powiedział, że to może być cenny zabytek. Był niedawno na wycieczce w Wicinie, gdzie oglądał wystawę, i stwierdził, że tam widział bardzo podobne rzeczy.

Ekspertyza gimnazjalisty Mateusza była precyzyjna. To znalezisko nie tylko pochodzi z tego samego czasu, czyli sprzed 2,5 tys. lat, ale jest też ściśle związane z grodem kultury łużyckiej w Wicinie. Na dodatek zostało znalezione raptem 3 km od tego miejsca, ale prawdopodobnie pochodziło z tego grodu.
- To naprawdę sensacja, bo jest to tak zwany skarb odlewcy - cieszy się archeolog Julia Orlicka-Jasnoch z muzeum w podzielonogórskiej Świdnicy. - Prawie 10 kilogramów wyrobów z brązu i żelaza, a także grzywny metalu oraz tak zwane destrukty, czyli wyroby, które nie udały się autorowi i były przeznaczone do przetopienia.
Właściciel skarbu prawdopodobnie mieszkał w Wicinie i zajmował się wyrabianiem przedmiotów z brązu. Dla ludzi doby kultury łużyckiej brąz był na wagę złota i nic dziwnego, że brązownik bał się trzymać taki skarb w warsztacie. Być może spodziewał się łupieżczego napadu, który ostatecznie położył kres Wicinie. Inna hipoteza mówi, że być może skarb ten "skompletował" ktoś, kto ograbił zgliszcza pobliskiego grodu i postanowił schować łupy.

- Najcenniejsze są formy odlewnicze, dotychczas znaleziono ich ledwie kilka - ekscytuje się archeolog. - Na razie jeszcze nie skatalogowałam tych zabytków, a co dopiero mówić o opracowaniu. Niektóre przedmioty widzę po raz pierwszy, nad innymi głowimy się, do czego mogły służyć.

W Świdnicy cieszą się jeszcze z tego, że mamy wyjątkowo dobry rok, a kolejne sensacyjne znaleziska są dziełem przypadku. I przykładnej postawy odkrywców. Tak było przecież ze skarbem kultury unietyckiej znalezionym w okolicy Krosna Odrzańskiego. Inny tegoroczny szlagier to sanktuarium sprzed 7 tys. lat odkryte w Bodzowie pod Bytomiem Odrzańskim.

Oferty pracy z Twojego regionu