Cuda chrystusowego grobu (zdjęcia)

[galeria_glowna]
W Wielkanoc najważniejsza jest Bazylika Grobu Świętego. Znajduje się w Dzielnicy Chrześcijańskiej na Starym Mieście Jerozolimy, w miejscu, gdzie znaleziono domniemany grób Jezusa Chrystusa.
Poświęcona w 336 roku została zburzona przez Persów w roku 614. Odbudowana przez Bizantyńczyków na krótko przed arabskim podbojem została ponownie zniszczona przez fatymidzkiego kalifa Al-Hakima w 1009 roku.

Na jego rozkaz zniszczono też sam grób Jezusa. Odbudowę rozpoczęto już w 1012 roku i zakończono w latach 40. XI wieku. Po zdobyciu Jerozolimy w 1099 roku krzyżowcy rozpoczęli przebudowę bazyliki, która trwała do roku 1149. W późniejszych wiekach bazylika była jeszcze wielokrotnie przebudowywana i remontowana.

W centrum rotundy znajduje się dwuczęściowa kaplica (8 x 5,9 m; wysokość 5,9 m). Przez niewielkie drzwi wchodzi się najpierw do tzw. kaplicy Anioła z centralnie usytuowanym kwadratowym ołtarzykiem. Jego mensa zrobiona jest z fragmentu większego bloku skalnego. Jest to jedyna pozostałość po kamieniu wspominanym w ewangeliach. Z kaplicy Anioła wchodzi się do kolejnego, jeszcze mniejszego pomieszczenia, które miało być właściwą komorą grzebalną. W jej wnętrzu, po prawej stronie znajduje się wykuta w skale wnęka z kamienną płytą, na której miało zostać złożone ciało Jezusa zaraz po zdjęciu z Krzyża (por. Mt 27, 57-65).

Oprócz grobu Chrystusa w kościele znajduje się także Golgota, a więc skała na której wetknięto Krzyż w czasie ukrzyżowania Jezusa. Dolna część skały widoczna jest w absydzie dolnej kaplicy, zwanej Kaplicą Adama. Przedstawiciele Kościoła Prawosławnego dowodzą, iż we wnętrzu bazyliki każdego roku zobaczyć można tzw. Cud Świętego Ognia. Ma on miejsce każdego roku w Wielką Sobotę (według kalendarza juliańskiego, obowiązującego w Cerkwi prawosławnej). Specyfika cudu, według wiernych Kościoła Prawosławnego, polega na fakcie, iż przez pewien okres czasu ogień zupełnie nie parzy i pielgrzymi mogą "omywać" nim twarz i ręce nie narażając się przy tym na żadne obrażenia.

Od setek lat klucze do bazyliki przechowuje ród Nuseibeh, wyznawców… islamu. W ręce tej rodziny trafiły one w 1192 roku za czasów panowania Saladyna, który w ten sposób chciał pogodzić różne frakcje chrześcijan walczące o prawo do opieki nad chrystusowym grobem.