Kiedy za darmo przysługuje ci transport karetką

Decyzję o transporcie sanitarnym pacjenta podejmuje jego lekarz. On też ocenia, czy transport będzie dla pacjenta bezpłatny, czy też nie. Jeżeli ma być częściowo lub całkowicie odpłatny, lekarz musi umieścić stosowną informację na zleceniu.

Zgodnie z przepisami, bezpłatnie pacjent zostanie przetransportowany karetką lub śmigłowcem do miejsca leczenia i z powrotem w trzech przypadkach, gdy:
* konieczne jest podjęcie natychmiastowego leczenia
* pacjent musi mieć zachowaną ciągłość leczenia
* chory ma tak poważne kłopoty z poruszaniem się, że nie może korzystać ze środków transportu publicznego
Ale uwaga! Taki transport może zlecić wyłącznie lekarz lub felczer ubezpieczenia zdrowotnego (czyli mający umowę z NFZ). Drugi warunek - chory jest przewożony do najbliższej placówki medycznej, która może mu udzielić koniecznej pomocy medycznej.

Co w innych sytuacjach? Jeśli osoba samodzielnie się porusza, ale już przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innych lub pojazdu dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, także może korzystać z transportu sanitarnego. W tym przypadku jednak NFZ finansuje 40 procent jego kosztów. Tu także zlecenie musi wystawić lekarz lub felczer ubezpieczenia zdrowotnego. Taki transport stosuje się w przypadkach:
* chorób krwi i narządów krwiotwórczych
* chorób nowotworowych
* chorób oczu
* chorób przemiany materii
* chorób psychicznych i zaburzeń zachowania
* chorób skóry i tkanki podskórnej
* chorób układu krążenia
* chorób układu moczowo-płciowego
* chorób układu nerwowego
* chorób układu oddechowego
* chorób układu ruchu
* chorób układu trawiennego
* chorób układu wydzielania wewnętrznego
* chorób zakaźnych i pasożytniczych
* urazów i zatruć
* wad rozwojowych, zniekształceń i aberracji chromosomowych

Pacjenci mogą także korzystać z tzw. transportu sanitarnego dalekiego w POZ. Zgodę na taki transport (lub odmowę) wydaje dyrektor Oddziału NFZ - tego, do którego "należy" chory. Natomiast z wnioskiem o transport, w porozumieniu z lekarzem rodzinnym, występuje pacjent, jego opiekun prawny lub członek rodziny.
Warto wiedzieć, że aby chory został zakwalifikowany, musi dojść do jednej z niżej opisanych sytuacji:

* Gdy pacjent musi (bo takie są wskazania medyczne) leczyć się w poradni specjalistycznej, jednak najbliższa taka poradnia jest położona w odległości powyżej 120 km (licząc "tam i z powrotem"). Poza tym ogólny stan zdrowia chorego nie pozwala na jego samodzielny dojazd do poradni. Tutaj transport przysługuje od domu chorego do poradni i z powrotem.

* Gdy pacjent musi (bo takie są wskazania medyczne) skorzystać z wysokospecjalistycznych świadczeń ambulatoryjnych, które są realizowane wyłącznie przez niektóre poradnie i związku z tym trzeba go przewieźć ponad 120 km (tam i z powrotem). Inny warunek - jego ogólny stan zdrowia nie pozwala na samodzielny dojazd do poradni. Tu także transport przysługuje z domu pacjenta do poradni. I z powrotem.
Uwaga! W obu sytuacjach koniecznie należy dołączyć do wniosku zaświadczenia z poradni specjalistycznej, do której trafi pacjent.

* Gdy z przyczyn losowych (a nie świadomego wyboru) pacjent korzystał z pomocy
Medycznej w szpitalu za granicą. Jego stan zdrowia w momencie wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do domu. Taki transport jest realizowany od granicy Polski do miejsca zamieszkania
pacjenta.

* Gdy z przyczyn losowych, pacjent korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej w zagranicznym szpitalu. Został wypisany, ale wymaga kontynuacji leczenia w kraju. No i oczywiście nie ma medycznych przeciwwskazań do transportu. W tym przypadku pacjent jest przewożony od granicy Polski do szpitala, który jest położony najbliżej jego domu i w którym możliwe jest kontynuowanie leczenia.
Uwaga! W obu przypadkach do wniosku należy dołączyć zaświadczenie sporządzone w języku polskim, a przygotowane przez zagraniczny szpital, który realizował leczenie.

Warto też wiedzieć, że tylko w przypadku zastosowania tzw. transportu dalekiego w POZ, czyli transportu na odległość ponad 120 km, konieczne jest złożenie wniosku do oddziału NFZ. W innych przypadkach transport nie wymaga zgody dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ . Pacjent lub jego rodzina kontaktują się bezpośrednio z przewoźnikiem, którego wskazuje lekarz zlecający i uzgadnia szczegóły dotyczące transportu.
Jeżeli pacjent dokona wyboru placówki, która nie jest najbliższą ze względu na miejsce jego zamieszkania, wówczas pokrywa koszty transportu wynikające z różnicy odległości pomiędzy placówką najbliższą, a docelową.

Przykład: Pan Jan Kowalski ma skierowanie od lekarza rodzinnego do poradni endokrynologicznej. Mieszka w Zawadzie. Przysługuje mu bezpłatny transport sanitarny. Najbliższa poradnia znajduje się w Zielonej Górze. Pacjent jednak wybiera Żary. Może skorzystać z transportu bezpłatnego do Zielonej Góry i dopłacić różnicę za trasę Zielona Góra - Żary i Żary- Zielona Góra.
Artykuł powstał na podstawie danych z lubuskiego oddziału NFZ

WNIOSEK DO POBRANIA
Wniosek o zlecenie tzw. transportu sanitarnego dalekiego w POZ dostępny jest w Oddziale Wojewódzkim NFZ w Zielonej Górze oraz gorzowskiej Delegaturze , a także na stronie www.nfz-zielonagora.pl (zakładka ABC pacjenta - do pobrania)
Dodatkowe informacje można uzyskać pod numerami tel. 068 328 76 19, 068 328 76 31

ZAPYTAJ SPECJALISTĘ
Dziś na pytania Czytelników czeka Jolanta Krug, naczelnik wydziału spraw świadczeniobiorców LOW NFZ w Zielonej Górze. Można dzwonić w godz. 12.00-13.00 pod nr tel. 68 328 76 70